Steve Earle is vier jaar jonger dan mijn vader. Hij ziet er best wat ouder uit. Ze noemen hem een hardcore troubadour, een man die goed bekend is met de put. Lang leefde hij in een rotzooi van coke en ruzie met de wereld. Maar binnen de ondraaglijke rauwheid van zijn bestaan was er, en is er, altijd nog de muziek. Country om ademloos naar te luisteren. Over ruim twee weken speelt hij op het Crossing Border Festival. In ons Den Haag. En ik ben er niet bij.Shit happens. Gelukkig lenen zijn nummers zich ook, en misschien wel juist, voor de huiskamer. Laat het buiten dan maar regenen.
Goodbye, 1997.
2 opmerkingen:
Ah, waarom ben je er niet bij dan?? X L
ik vind het echt een supermooi liedje, kende hem nog niet! x caro
Een reactie posten