Al de hele dag loopt Vergilius door mijn hoofd. Het gaat om een wonderlijk zinnetje dat ik me vanochtend ineens herinnerde.Laten we sterven en ons in de strijd begeven.
Geen idee uit welke tekst het komt, maar toch. Het intrigeert.
Het laatste beetje dode taal is inmiddels ook in mijn herinnering een stille dood gestorven. Jammer wel. Zonde. Jarenlang stuurde ik de Latijnse grammatica willens en wetens door naar de meest verwaarloosde achterkamer van mijn brein.
Te moeilijk, te veel, te oud, zinloos. Toch al dood.
Toch zou het wel bijzonder zijn al die kennis te hebben. Al is het alleen maar om de verhalen te begrijpen. Die waren prachtig in al hun tragiek. Aeneas en Dido, Pyramus en Thisbe, Daedalus en Icarus.
Laten we sterven en ons in de strijd begeven.
Het doet denken aan oorlog, natuurlijk. Moed. Bloederige veldslagen die van alle tijden zijn. Jonge mannen en vrouwen die hun leven wagen en geven voor hun land. Bloed aan de vlag, voor volk en vaderland. Soldaten die in een Afghaanse brandhaard plotseling trek krijgen in de soep van thuis, lekker moeder, en het volgende moment in vier stukken liggen - face down.
Toch nog de kop in het zand.
Fortes fortuna adjuvat - laten we het hopen.
6 opmerkingen:
Hoorde vanavond Goodnight Saigon van Billy Joel. Wel toevallig, vind ik.
Rolf
Vooral de volgorde is prachtig. Sterven en begeven.
Precies, dat is ook waarom het is blijven hangen, denk ik. Zal straks even de moeilijke Latijnse term voor het stijlfiguur googlen.. ;)
Hoi Nils,
leuke blog!! Waarschijnlijk herinner je je dit vers nog omdat we het voor het eindexamen moesten lezen; Aeneis boek 2 (als ik het goed heb hoor, maar dacht dat het daar stond):
Moriamur et in media arma ruamus.
Goed dat je het dit nog twee jaar na het examen herinnert al had je, zei je zelf, er niet al te veel aan gedaan.
Enne.. Het stijlfiguur heet hysteron proteron. Hoe kan je zo'n prachtige titel voor een stijlfiguur nou vergeten?!
he Nils, je vader vertelde over je blog, dus ben ik ook maar gaan lezen. Leuk! maar inderdaad, ik denk nu ook soms, latijn, wat heb je daar aan. Groetjes
Michelle, ik had ook véél beter naar je moeten luisteren! Begin mezelf nu al een ouwe lul te voelen. "Had ik toen maar..." enz.
Een reactie posten