Plaatsvervangende zenuwen.Natuurlijk hadden we vanmiddag alle vertrouwen in hem. Wie Kai een beetje kent (en wij kennen hem intussen heel wat beetjes) weet dat hij zich nooit gek laat maken, in welke situatie ook. Maar toch. Zijn jongensdroom werd in de loop der jaren ook ónze droom, en in de aanloop naar de Grote Dag hadden we alle mogelijke (doem-)scenario's al doorgenomen.
Maar alles kwam terecht.
Kai bleef negentig minuten op de been. Zijn fouten waren op een pink te tellen. Zijn directe tegenstander werd er na een uur afgehaald. Hij onderscheidde zich verdedigend én aanvallend. Wij genoten op Midden-Noord tussen de harde kern, die de debutant al voorzichtig een beetje van z'n liefde gaf.
Hese, Hese, Hese. Uit 'n keel of vijf. Hoe prachtmuziek melodieloos kan zijn.
Dat die ouwe Kalou vijf minuten voor tijd scoorde, was minder dan jammer. Onze vriend en held is prof. En als je het iemand gunt, is hij het wel.
Onze nummer 40.
3 opmerkingen:
Wat een kanjer die Kai, maar jij ook Nils! Jij weet het zo mooi te verwoorden, echt ongelofelijk!!! We zijn trots op jullie allebei, ieder op jullie eigen manier. XXX
Nelis, elk verhaaltje is weer genieten. En vooral deze. Volgende keer, als het niet op zondag is, ga ik uiteraard mee, met een trommel om allemaal het nieuwe lied van van hese in te zetten:
Zijn armband wees hij was groen-geel,
van HEES.. van HEES.
Het forepark, de lange zij,
van HEES.. van HEES.
Kwam van't jong,
was altijd meer,
hij krijgt de bal,
en scoort alweer,
KAI VAN HESE,
ado's nummertje 40
oja.. dan komt natuurlijk de vertraging:
na na na na na na na na na naaaaaaaaaaaaaaa
Een reactie posten