Deze avonden waren de beste, dat wist hij. Avonden waarvan je niets verwachtte. Eigenlijk had hij de deur niet uit gewild, maar zoals zovaak hadden zijn vrienden hem kunnen overhalen. Het zou leuk worden. De sociëteit was vanavond het decor van een carnavalsfestijn. In mei. Gewoon, omdat het kon. Natuurlijk moesten ze verkleed. In kleurige pakken en met schreeuwende pruiken zouden ze de borrelvloer onveilig maken. Horden vrouwen waren hem beloofd, struise Brabantsen met de zoete tongval die wisten hoe het feest gevierd moest worden. En in de wetenschap dat Brabantse nachten doorgaans lang zijn, besloot hij de schroom maar van zich af te gooien. Hij ging mee.Het schilderij heb ik van Graphicz.nl en is van Eric Botermans, volgens mij.
1 opmerking:
Hey Nils, even een goede raad van een senior ;))
Ik moet in dit geval denken aan een verre vriend van mij die eens de ware woorden sprak; " Two things scare me most, red women and women in red..."
Een reactie posten