Troost

Bebloed, bezweet en betraand stommelen we het café binnen. De zoektocht naar een hostel is uitgemond in een slepende queeste die ons fysiek en mentaal tot het uiterste op de proef stelt. Dicht, duur, vol, ver, je ne sais pas. In de pub laven we ons aan onkinderachtig bier en brengen Liverpool en Chelsea troost.

Wát een wedstrijd.

De meeste Fransen zijn voor de blauwen van Hiddink. Daar spelen immers Anelka en Malouda, twee geliefde internationals. Maar vooral Liverpool tovert. Als Lucas en Kuyt binnen negentig seconden een achterstand ombuigen in een 3-4 voorsprong, staat het hele café op z’n kop en nemen wij ons voor de nachtrust maar over te slaan, mochten The Reds winnen. Dat Chelsea uiteindelijk nog door gaat is jammer, maar niet erg. Hiddink blijft Hiddink, die verliest dit soort wedstrijden niet.

Uiteindelijk vinden we een hotel, ergens, geen idee waar. Melig moe, voldaan door het voetbal.